«Κάθε βῆμα πρός τά ἐμπρός στήν πνευματική μας ζωή, ἀποκτᾶται μέ αἷμα», μέρος θ΄

   Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων

καί ἡμερολόγιο τοῦ 2007

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νά πιστεύεις ἀκλόνητα, ὅτι ὁ Θεός σέ βλέπει, καθώς πιστεύεις ὅτι ὁ πατέρας σου ἤ ὅποιος ἄλλος βρίσκεται μπροστά σου, σέ βλέπει. Μέ τή διαφορά ὅτι ὁ οὐράνιος Πατήρ βλέπει καί ὅ,τι εἶναι μέσα σου, σέ βλέπει ὁλόκληρο. Γιατί «ὀφθαλμοί Κυρίου μυριοπλασίως ἡλίου φωτεινότεροι, ἐπιβλέποντες πάσας ὁδούς ἀνθρώπων καί κατανοοῦντες εἰς ἀπόκρυφα μέρη» (Σοφ. Σειράχ 23 : 19). Ὅπως τό φῶς τοῦ ἡλίου πέφτει παντοῦ καί φωτίζει τά πάντα, ἔτσι καί ἡ ματιά τοῦ Θεοῦ, ἀπείρως περισσότερο, ὅλα τά βλέπει.
Τά δάκρυα στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας εἶναι πολύτιμα, γιατί ἀποτελοῦν σημεῖο ὅτι ἡ ψυχή ἀρχίζει νά ἀναρρώνει. Γι᾿ αὐτό ἡ Ἐκκλησία στίς προσευχές της ζητάει ἀπό τό Θεό νά μᾶς χαρίσει τά δάκρυα, πού καθαρίζουν τήν καρδιά ἀπό κάθε ἀκαθαρσία.
Τήν ἁμαρτία ἀναπόφευκτα τήν ἀκολουθεῖ ὁ πόνος. Γιά νά ἀπαλλαχτοῦμε ἀπό τόν πόνο, πρέπει νά καθαρίσουμε τήν ἁμαρτία μέ τά δάκρυα τῆς μετανοίας.  Ὅταν ἀπό τήν καρδια βγαίνουν θερμά δάκρυα μετανοίας περί ἁμαρτίας, στήν ψυχή συντελεῖται μία διαδικασία σάν ἐμετός. Στόν ἐμετό ὁ ὀργανισμός ὅλες τίς ἀκαθαρσίες πού ὑπάρχουν μέσα στό στομάχι τίς ἀποβάλλει μέ μία κίνηση. Καί ἡ ψυχή στά δάκρυα μέ μία παρόμοια κίνηση ἀποβάλλει τίς ἀκαθαρσίες ἀπό τήν καρδιά. Γι᾿ αὐτό πάντα, μετά τά δάκρυα ἡ καρδιά αἰσθάνεται ἀνακούφιση…
Κάθε βῆμα πρός τά ἐμπρός στήν πνευματική μας ζωή, ἀποκτάται μέ αἷμα.
Ἄν σέ ὅλα ἐμπιστευτεῖς τό Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι παντοδύναμος βοηθός, τότε, ἀκόμη καί τήν ὥρα τοῦ θανάτου, δέ θά φοβᾶσαι… Αὐτός εἶναι πάνσοφος καί πανάγαθος καί γνωρίζει πῶς νά ὀργανώσει καλύτερα τίς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου…
Ὅποιος δέν ἐλπίζει στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ξεχνάει τήν παντοδυναμία καί τήν εὐσπλαγχνία Του.
Συνεχίζεται…..

Ὅπου ὑπάρχει θλίψη, ἐκεῖ καί παρηγοριά.

 Ὅπου παρηγοριά ἐκεῖ καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ.

 Οἱ θλίψεις καί οἱ πειρασμοί, ὄχι ὀλιγότερο

φανερώνουν τήν φροντίδα τοῦ Θεοῦ σέ ἐμᾶς.

 Οἱ θλίψεις κάμνουν πιό λαμπρούς καί

στόν Θεό καί στούς ἀνθρώπους

ἐκείνους πού γνωρίζουν νά τίς ὑποφέρουν μέ γενναιότητα.

 Ὅπως τόν χρυσό δέν βλέπτει τό καμίνι,

ἔτσι οὔτε τόν γενναῖο τόν ζημώνει ἡ θλίψη.

 Ἁγίου Βασιλείου

 Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἐκδόσεις:“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣΚΥΨΕΛΗ”