«Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε»Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε» ἀκοῦμε στήν καταβασία τῶν Χριστουγέννων. Αὐτό σημαίνει πώς ἐκεῖνος πού πιστεύει ὅτι ὁ Χριστός κατέβηκε στή γῆ καί σαρκώθηκε ἀπό ὑπερβολική ἀγάπη γιά τή σωτηρία μας, δέν προσκολλᾶται στή γῆ, ἀλλά ὑψώνεται διαρκῶς μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά του στόν οὐρανό. Ἡ θέλησή του εἶναι οὐράνια, ἀποβλέπει στά οὐράνια ἀγαθά, δέ γοητεύεται ἀπό τίς ἐπίγειες ἀπολαύσεις, ἀπό τήν ἐγκόσμια λαμπρότητα, τίς τιμές καί τά πλούτη.Δυστυχῶς, ἔχουμε πολύ λίγη πίστη στό Χριστό καί προσπαθοῦμε νά συνδυάσουμε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μέ τήν ἀγάπη μας γιά τόν κόσμο, τά γήινα ἀγαθά μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Αὐτά ὅμως εἶναι ἀσυμβίβαστα πράγματα. «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Ματθ. Ιστ΄ : 23), εἶπε ὁ Κύριος. Πρέπει ν᾿ ἀπαρνηθεῖ ὅλα ἐκεῖνα πού τόν ἔχουν δεμένο μέ τόν κόσμο, νά μισήσει ἀκόμα καί τήν ψυχή του πού ρέπει στήν ἁμαρτία. (24 Δέκεμβρίου 1869).

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.