Φωτιές και εμπρηστές (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)

Φωτιές και εμπρηστές (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)

Και αυτό το καλοκαίρι δεν ήταν λίγες οι πυρκαγιές στην Ελλάδα. Μπορεί να μην είχαν την έκταση του 2007 αλλά δημιούργησαν πολλά προβλήματα σε περιβάλλον και πολίτες.
[...]

Υπάρχουν, όμως, πολλές φωτιές στις κοινωνίες μας, τις οποίες δεν αξιολογούμε κατάλληλα, δεν τις υπολογίζουμε. Μπορεί κανείς να αναφερθή σύντομα σε αυτές.

Είναι η φωτιά της αθεΐας και της απιστίας που κατακαίει την ύπαρξη του ανθρώπου. Αυτή καταστρέφει κάθε θρησκευτική ανησυχία που υπάρχει εκ φύσεως μέσα στην ψυχή του ανθρώπου.

Είναι η φωτιά των σχισμάτων και των εκκλησιαστικών διαιρέσεων που δημιουργούν φατρίες και διασπούν την εκκλησιαστική ενότητα, και αυτό θεωρείται το μεγαλύτερο εκκλησιαστικό παράπτωμα.

Είναι η φωτιά της ποικιλότροπης αμαρτίας, η οποία στην εποχή μας παρουσιάζεται εύκολα και ελεύθερα από τα Μ.Μ.Ε. και προβάλλεται ως φυσική ζωή. Όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί στις ψυχαγωγικές εκπομπές, τα σήριαλ και τις διαφημίσεις προβάλλουν την γυμνότητα ψυχής και σώματος, την πλήρη ασυδοσία.

Είναι η φωτιά της γλώσσας, που ψεύδεται, συκοφαντεί, διαβάλλει, υπερηφανεύεται, βλασφημεί, κλπ. Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος χρησιμοποιεί την εικόνα της φωτιάς για να δείξη το κακό που προξενεί η γλώσσα: «ούτω και η γλώσσα μικρόν μέλος εστί και μεγαλαυχεί. ιδού ολίγον πυρ ηλίκην ύλην ανάπτει! και η γλώσσα πυρ, ο κόσμος της αδικίας. ούτως η γλώσσα καθίσταται εν τοις μέλεσιν ημών η σπιλούσα όλον το σώμα και φλογίζουσα τον τροχόν της γενέσεως και φλογιζομένη υπό της γεέννης» (Ιακ. γ , 5-6).

Από τέτοιες πνευματικές φωτιές είναι γεμάτη η κοινωνία μας. Πυρπολούνται τα Κράτη, οι πόλεις, τα χωριά, οι οικογένειες, οι Εκκλησίες. Δυστυχώς δεν τις βλέπουμε και δεν αισθανόμαστε το κακό που προξενούν.

Υπάρχουν δε μερικοί εμπρηστές αυτής της πνευματικής φωτιάς, που ανάβουν φωτιές, χωρίς να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, και στην συνέχεια σαν άλλοι Νέρωνες κάθονται μακρυά και χαίρονται, βλέποντες το θέαμα της πυρκαγιάς.

Το φοβερότερο απ' όλα είναι όταν τέτοιοι εμπρηστές είναι Κληρικοί, που θα έπρεπε να είναι πυροσβέστες, και οι οποίοι ανάβουν φωτιές και ηδονίζονται από το «υπερθέαμα» των πυρκαγιών!

Ο Θεός να μας προστατεύη από τέτοιους ανθρώπους που ενώ εκλήθηκαν να είναι πυροσβέστες, γίνονται εμπρηστές και πυρομανείς, δημιουργώντας πυρόπληκτους μέσα στην κοινωνία και την Εκκλησία.

Ίσως λόγω των πνευματικών πυρκαγιών να επιτρέπη ο Θεός να ανάβουν και οι άλλες, οι υλικές πυρκαγιές, για να μας συνετίζη, επειδή μας αγαπά.

(Πηγή: Απόσπασμα άρθρου από την "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" ΣΕΠ 2007)