Ἡ στάση τοῦ Μ. Φωτίου ἀπέναντι στὴν αἵρεση

    Ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς Ποιμένες (καὶ τοὺς πιστούς) νὰ ἐφαρμόσουν τὴν Ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἐντέλλεται: ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν», τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν πραγματοποιοῦν οὔτε τὸ πρῶτο βῆμα!

     Καὶ ποιό εἶναι τὸ πρῶτο βῆμα; Ὁ ἔλεγχος τῶν αἱρετικῶν!

    Πῶς εἶναι δυνατὸν λοιπόν, νὰ τολμήσουν νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπ’ αὐτούς, ἀφοῦ δὲν τολμοῦν οὔτε νὰ τοὺς ἐλέγξουν;

    Καὶ δυστυχῶς οἱ λαϊκοί (σύμμαχοί τους στὴν συμπόρευση μὲ τὴν αἵρεση, ἐπειδὴ νομίζουν ὅτι κοινωνώντας ἀπὸ αἱρετικοὺς ἁγιάζονται!) τοὺς σιγοντάρουν, γιατὶ «ἀναπαύονται» ἀμφότεροι, ἀφοῦ συμπορευόμενοι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς θὰ ἔχουν τὴν εὐλογία τους, τὴν ὁποίαν, ὅμως, ὁ Θεὸς δὲν δίδει,  ὅταν   ΚΑΤΑΠΑΤΕΙΤΑΙ   ΦΑΝΕΡΑ  ἡ Πίστη!

   Οἱ παρακάτω φράσεις ἀπὸ τὰ τροπάρια τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τοῦ Ὄρθρου τοῦ ἑορτάζοντος Ἁγίου καὶ Μεγάλου Φωτίου, ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἀνυπαρξία Ποιμένων σήμερα (ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων), ἀλλὰ καὶ λαϊκῶν πιστῶν μιμητῶν τῶν Ἁγίων.

     Ὁ ἅγιος Φώτιος στηλίτευε τὴν αἵρεση καὶ στήριζε τοὺς πιστοὺς στὴν Ὀρθοδοξία.

   Οἱ σύγχρονοι «Ποιμένες» πρωτοστατοῦν στὴν ἐμπέδωση τῆς Παναιρέως, ἢ συμπορεύονται ἢ σιωποῦν γιὰ νὰ μὴ ἐπιτιμηθοῦν, διωχθοῦν, ἢ καθαιρεθοῦν! Καὶ τὸ τραγικό: Γιὰ νὰ μὴν χάσουν τὴν χρυσοφόρα θέση τους ἢ γιὰ νὰ μὴν βγοῦν στὴ “φόρα” τὰ «ἄπλυτά» τους, διὰ τῶν ὁποίων τοὺς κρατοῦν οἱ κατέχοντες!

   Ὁ Μ. Φώτιος, λοιπόν, «ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως», «στήριξας τῶν Ὀρθοδόξων τὴν Πίστιν»· ἦταν «Ἀποστόλων ὁμότροπος, εὔστομος γλῶσσα, πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα, ὥσπερ μάχαιρα, ὀξυτάτη καὶ δίστομος, ὁ ἀνομοῦντας ἐλέγχων στερρότατα», «τῶν κακοδόξων ὁ πέλεκυς».

    Ἦταν ἐκεῖνος ποὺ «αἱρέσεων δεινῶν, στηλιτεύει τὴν ὀφρύν» «τῶν αἱρετιζόντων δέ, κατακλύζει τὰς φρένας» καὶ διὰ τοῦ ὁποίου «αἱρετιζόντων ἀποσοβοῦνται ὁρμαί».

     Εἶναι αὐτός, διὰ τῶν λόγων τοῦ ὁποίου «νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις. Ὁ τῆς Δύσεως δράκων (Πάπας-Παπισμός) ὁ δεινὸς πεφίμωται καὶ ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα τὸ τῆς αἱρέσεως», «δι' οὗ δυσσεβεῖς καθαιροῦνται», οἱ δὲ «πιστοὶ βεβαιοῦνται καὶ ἐπιστηρίζονται» εἰς τὴν πίστιν, ἐνῶ «οἱ ἄπιστοι ἐπιστρέφουσι».

    «Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν».

Αναρτήθηκε από ΟΜΟΛΟΓΙΑ στις 4:29 μ.μ.